Werkloos maar niet altijd een uitkering. Zo ongeveer 4% van de beroepsbevolking heeft geen baan. Onze beroepsbevolking bestaat uit alle 15- tot 75 jarigen die in Nederland wonen en betaald werk hebben.
Werkloos
wat ga ik doen?
Werkloos ben je dus als je geen baan hebt maar wel zoekende bent. De helft van de werklozen heeft geen uitkering. Bijzondere situatie als je bedenkt dat naast deze groep ook nog mensen een bijstand- en arbeidsongeschiktheidsuitkering ontvangen. Dan heb je ook nog de groep die gedeeltelijk werkloos is. Zij worden in hun zoektocht aangevuld met een uitkering. Als je niet zoekt, tel je dus niet mee in de cijfers. Volgens de vakbonden tellen veel werkzoekenden niet mee in de cijfers en is er een te vrolijk beeld geschetst.
… solliciteren
Als ik in mijn afwijzingen lees dat er zo veel kandidaten hebben gesolliciteerd dat ik niet hoef te bellen om uitleg over de reden van de afwijzing, geloof ik dat direct. Helemaal verbijsterd ben ik als ik lees dat de bevestiging tevens een afwijzing kan zijn als er niet binnen twee weken een uitnodiging op de mat ligt. Nou ja. Ik leg mijn ziel en zaligheid in een brief en krijg een soort ‘vooraf’ afwijzing die koud en meedogenloos voelt.
Niet werkloos
cijfers zeggen niet altijd iets
Wanneer ben je werkloos. Bijvoorbeeld. Een 16-jarige scholier die een baantje voor de zaterdag zoekt, telt mee als werkloos; maar een 56-jarige werkloze die het na twee jaar solliciteren heeft opgegeven niet.’ Je boerenverstand zegt dat dit niet klopt. Denk aan al die parttimers die graag meer uren zouden werken en denk aan zzp-ers die niet genoeg opdrachten krijgen. Zij tellen allemaal niet mee in de cijfers. Verborgen werkloosheid dus. Als je werkloos wordt krijg je zelfs soms het advies om zzp-er te worden. Dan verdwijn je namelijk uit de statistieken; netjes weggepoetst. Als je nieuwe baan veel lager betaalt dan de baan die je had, krijg je een tijdelijke aanvulling van het UWV. Ook dan tel je niet mee in de cijfers. Uiteindelijk geeft een grote groep mensen het ‘gewoon’ op. Na honderden sollicitaties met nul op het rekest stoppen ze met de zoektocht naar een baan. Zes op de tien van deze ‘opgevers’ zijn 45-plussers.
wie telt mee?
Zo zijn er nog een aantal voorbeelden. Ik zal je de details besparen. Maar de standaard is gelijk aan die we internationaal kennen. Ook in andere landen heb je grote groepen ontmoedigden. Zij tellen ook niet mee.
Zoeken
word ik groenteboer …
Ik ben actief op zoek naar een volgende baan of een volgende klus. Mijn bepaalde tijd contract werd niet verlengd. Van rechtswege geëindigd. Dit betekent dat ‘mijn arbeidsovereenkomst op de afgesproken tijd eindigt, zonder dat partijen daarvoor een handeling hoeven te verrichten’. Nu met veel energie en optimisme op zoek naar een nieuwe uitdaging. Een leuke werkomgeving waar ik mijn steentje in deze maatschappij kan bijdragen.
of word ik timmerman?
Ik zoek een baan waar ik mijn leeftijd in kan zetten als positief instrument; waar ik mijn ervaring kan gebruiken om als stabiele factor de functie op een perfecte manier in te vullen. Geen intentie om me als een soort ‘moeder’ te gedragen maar als vijftiger die nog midden in het leven staat. Handen uit de mouwen. Flexibel en toegewijd. Integer en betrouwbaar.
De statistieken geven aan dat ‘wij vijftigers’ over het algemeen gelukkiger, zorgvuldiger, socialer en loyaler zijn. Gelukkig maar.
No matter what: don’t give up!
Je hebt helemaal gelijk lieverd.
De meest eerlijke werkzoekenden, die er helemaal niet op uit zijn om de staat der Nederlanden op te lichten, worden door de regelgeving dikwijls benadeeld.
Zes weken uitzingen totdat ze een uitkering ontvangen. Alsof iedereen een “achterdeurtje” heeft om huur, gas en licht te kunnen betalen wanneer er aan het eind van de maand niet gestort is. Over eten praat ik dan al helemaal niet.
Heb het van dichtbij meegemaakt met één van mijn uitwonende kids. En die durven soms niet te komen voor steun bij mams.
Resultaat: nog dieper in de shit.
Vinden ze eindelijk (tijdelijk) werk dan wordt dat mogelijk aangevuld tot het absolute minimum.
Verlies je de baan dan gaat de wachttijd weer in en start de ellende opnieuw.
En toch, toch is Nederland waar het allemaal het beste geregeld is in praktisch de hele wereld. Ik heb de “”hele”” wereld rondgereisd en kwam tot die conclusie.
Neemt niet weg dat we het hier overgeregreld en over georganiseerd hebben ten gunste van werkgevers.
Ik begrijp je goed meid!!
Maar geef niet op en geniet ondertussen van de mooie dingen in het leven.
Gr. M
Als je kostwinner bent en je hebt een hypotheek en/of kinderen ben je financieel behoorlijk de dupe. Nu maar hopen dat de verhalen over de aantrekkende economie kloppen. Maar als je na een lang dienstverband je baan verliest moet je op de financiële 0-lijn weer beginnen. Geen functiejaren, geen opbouw salaris dus. Als je dan na een tijdje weer je baan verliest omdat je nergens nog een vast contract krijgt, ga je steeds verder naar beneden met je inkomen. Ik denk dat ik nu zo ongeveer op de helft van mijn salaris ‘krijg’ vanaf het eerste WW moment in 2015. Aangevuld door het UWV naar 75 resp. 70%. Naast al het andere negatieve om je hand op te moeten houden, doet dit heel erg zeer kan ik je zeggen. Maar ik geniet van het leven hoor en ben als een razende op zoek naar een leuke werkomgeving met leuke collega’s.
Ik val ook vast buiten deze cijfers. Rond de eeuwwisseling heb ik een jaarsalaris meegekregen als ik zelf ontslag nam. Op die manier wilde het bedrijf van 65% van het personeel af om te kunnen oveleven. Door familieomstandigheden kwam me dat goed uit. Die omstandigheden hielden na een half jaar op toen m’n vader overleed. Kon daarna zo ruim na m’n 40ste weer aan de bak via lokale uitzendconstructies. Hou ik meer van dan een vaste baan. Heb op die manier nog een paar jaar gewerkt, maar de vrijheid die ik ooit bij m’n oude baas had kwam niet meer terug. Daarbij had ik het geld niet nodig en leef nu al jaren op eigen zelfverdiend geld. Als ik wil kan ik zo weer werk krijgen, m’n oude baas heeft ook weer gevraagd of ik er weer wilde werken. Inmiddels doe ik vrijwilligerswerk en dat valt met een baan bij m’n oude baas (veel in het buitenland) niet te combineren. Daarbij heb ik het geld nog steeds niet nodig. Dus ga ik baan- en uitkeringsloos door het leven.
Maar heb je dan bijvoorbeeld hele lage woonlasten? Hoe heb je je pensioen geregeld? Ik weet wel dat als je geen vaste baan meer hebt, je pensioenopbouw stopt. Je ziektekostenpremie en verzekeringen kosten alleen al een rib uit je lijf. Kunnen we deze tips op jouw website vinden?
Mijn woonlasten zijn virtueel negatief. Dwz ik heb een hypotheekvrije eenvoudige benedenwoning. De waarde van die woning stijgt meer per jaar dan de verzekeringen, onderhoudskosten en inflatie. Geld in een huis stoppen levert dus meer op dan het op de bankzetten. Voor zorg- en energiekosten ben ik 180 euro per maand kwijt. M’n totale kosten zijn 750 euro per maand. Dat kan ik mog wel een tijdje ophoesten. Ik heb dan ook nooit een auto gehad en mis die niet. Verder ga ik niet voor geluk, maar voor tevredenheid. Beter voor het milieu en scheelt kosten. Volgens mij wordt een mens er zelfs gelukkiger van. Zijdelings heb ik er op m’n blog wel eens over geschreven, maar de laatste jaren erg weinig.
Ik ga niet voor geluk, ik ga voor tevredenheid … wat een prachtig levensmotto. Je zou hier eens meer over moeten schrijven. Het eeuwige geklets over positief zijn ben ik zo beu. Niemand is altijd positief. Je hebt heus wel eens een moment van verdriet, chagrijn of eenzaamheid. Tevreden is dan ineens een prachtig zelfstandig naamwoord.
Wat ben jij toch een toppertje hè?
Dit is voor mij een heet hangijzer van onze steeds meer competitief wordende economie. Ik heb hier een stuk of tien logjes aan gewijd. Sinds augustus 2016 ben ik een zogenaamde nugger. Hoe redelijk is het dat iemand in mijn situatie (55 jaar oud) na 35 jaar werk geen recht heeft op bijstand vanwege eigen woningbezit? Automatisering, outsourcing, bezuinigingen en nu mijn leeftijd spelen allemaal een rol. Onze kansen zijn er nog wel, maar minimaal. Voor een echt radicale omslag, sluiten politici de ogen.
Ik wens je in elk geval succes.
Wat is een nugger vroeg ik me af? Opgezocht: Nuggers zijn niet-uitkerings-gerechtigden. Een groot deel bestaat uit mensen die niet willen werken (b.v. huisvrouwen), maar heel veel anderen willen graag weer aan de slag. Dit aantal is sterk groeiende omdat over enige tijd al na twee jaar werkloosheid de WW-uitkering wordt beëindigd. Dan rest de bijstand, tenzij je een werkende partner hebt die meer verdient dan de bijstandsnorm en/of je hebt een eigen huis en/of je hebt nog een vermogen van meer dan € 10.000, b.v. in de vorm van een auto.
Een nugger wordt door het UWV automatisch na een jaar uit het werkzoekendenbestand uitgeschreven en valt dan niet meer onder de officiële werkloosheidscijfers (die dus erg geflatteerd zijn).
Vele mensen hebben tegenwoordig een hypotheek ‘onder water’ en kunnen hun huis niet ten gelde maken. Bij financiële problemen (scheiding of werkloosheid partner) gaan ze failliet en rest alsnog bijstand, schuldsanering, huisuitzetting en eventueel dakloosheid als ze geen onderdak vinden omdat er geen inkomen is.
Er wordt voor nuggers in Nederland helemaal niets gedaan.
Ik schrok me te pletter over de cijfers en hoe ze door het CBS worden geïnterpreteerd maar snap nu nog beter hoe sommige mensen binnen een paar jaar tijd in de financiële ellende kunnen komen.
Herma, dit is inderdaad het verhaal achter de term nugger. Het ‘officiële werkloosheidscijfer’ is erg geflatteerd en krenkend voor de groep die wel wil werken, maar overal buiten valt. Alsof je niet bestaat.
Ik zag ook jouw vragen aan Ximaar. In mijn geval staat de pensioenopbouw al jaren stil. Net als hij leef ik low-budget van eigen vermogen (zonder hypotheek), maar daarmee kan ik mijn pensioenleeftijd niet halen.
Werk jij zelf doorgaans op arbeidscontracten of ook als freelancer? Heb jij de laatste jaren werk via uitzendbureaus gevonden?
Ik ben net weer een week in de ww en heb nog rechten tot april. Nu als een speer aan het solliciteren omdat ik nog niet thuis wil zitten. Ik ben nu voor het eerst weer via een uitzendbureau aan het solliciteren. Ben benieuwd hoe eea geregeld is.
Succes. Ik ben benieuwd hoe het verder zal gaan.
Mijn jongste dochter kon na haar studie ook geen werk vinden. Ze had de studie vlot doorlopen en na haar bachelor nog een master gedaan. Maar werk was er niet,
studiegenoten werden uit nood vuilnisophaler, kassière, seizoensarbeider in de kassen of postbode. Mijn dochter kreeg geen cent omdat haar vriend werkte en een bescheiden inkomen had. Ze moest leven op het inkomen van haar vriend waarmee ze samenwoonde. Toen is ze ook postbode geworden, zodat ze in ieder geval een eigen inkomen had en min of meer economisch zelfstandig werd.
Ze heeft regelmatig in tranen bij mij gezeten omdat ze geen, bij haar opleiding passend, werk kon vinden. Gelukkig was ze piepjong en slim en aan dat soort mensen is in de ICT behoefte. Dus werkt ze nu als ICT-er.
Voor hoogopgeleide 30+ ers is in de ICT geen ruimte, die zijn al véél te oud.
Dus voor Herma, voor jou is dat helaas geen mogelijkheid.
Nee maar mijn hart ligt ook niet in de ICT. De laatste 12 jaren van mijn werkzame carrière wil ik graag iets doen waar ik blij van word. Ik drijf op het contact met mijn medemens en hoop in de nabije toekomst een paar gezellige, leuke en vrolijke collega’s te treffen in een uitdagende baan.