Vrouwelijke verantwoording bij het ouder worden. Heb je last van merkbare ouderdomsverschijnselen? De een merkt dat al boven de 45 en de ander blijft het ontkennen tot het 65e levensjaar. Sommigen leggen de schuld bij een ander.
Vrouwelijke verantwoording en ouderdom
-Type 1– Verantwoording nemen. Pas je gedrag aan. Op deze manier kun je anticiperen op wat komen gaat en zo gezond mogelijk oud worden. Misschien de juiste sport kiezen. Ga lekker wandelen met je man in plaats van met je billen op een mountainbike door de bossen te sjezen. Hier ligt een blessure meer op de loer. Risico van volledige afhankelijkheid is dan potentieel aanwezig. Als je je schouder breekt kun je vaak je eigen billen niet meer afvegen. Wees je daarvan bewust.
Pas je kleding zo her en der een beetje aan. Niet te strak; niet te kort. Trakteer jezelf op mooie stoffen. Koop leren schoenen. Je zweet gaat tijdens de overgang anders ruiken. Stinken zou je beter kunnen zeggen.
Berusten in je lot
-Type 2– Geen verantwoording nemen en berusten in je lot. Het eindeloze diëten tot een symbolisch eind brengen. Het jojo-effect schrappen uit je woordenboek. Geen koolhydraten, geen vet, geen suiker … we hebben het allemaal beleefd. Bij mij vlogen de kilo’s er altijd weer aan. Eigen schuld, dikke bult, dikke bil en flubberende bovenarmen.
Je haar stiekem verven met grijstinten zodat de overgang niet te erg opvalt. Ga rustig bewegen en niet meer uitputtend sporten. Geen op- en neer (door de zwaartekracht) bewegende borsten en de rest van het losse vel wat zichtbaar meebeweegt. Ik wandel nu vaak een half uurtje met collega’s. Heerlijk. Drink met flair een glas wijn. Geen chagrijnig gezicht achter het zoveelste glas water. Doe vooral wat je lekker vindt en in welke volgorde je zelf wilt. Geniet en laat je ogen stralen. Daar moeten we het van hebben nietwaar?
Erfelijk belaste grijze haren
-Type 3– Uiteindelijk kun je deze vrouwelijke verantwoording ook bij een ander leggen. Uitspraken als erfelijke belasting, moeilijk leven, lastige echtgenoot of dat uitgekauwde ‘lege-nest-syndroom’. Maak zelf iets van je leven, kom op. Die eigen gecreëerde leegte hoef je niet bij je kinderen als een probleem neer te leggen. Dat is niet echt lekker voor ze toch? Denk dus om je eigen sociale kring. Geniet van je echtgenoot (partner) en koester je vriend(inn)en. Zij zijn jouw geestelijke energie. Al die liefde kun je dan weer teruggeven; ook aan je kinderen.
De huisarts kan je bloeddruk niet verlagen, de fysiotherapeut kan je stramme handen niet genezen. Artrose, hernia en een afnemende vochthuishouding horen er nu eenmaal bij. Doe je best en wees zuinig op je lichaam, maar laat het los. Die alternatieve behandelaar spekt alleen z’n portemonnee maar gaat je zeker niet van je overgangs- en ouderdomskwaaltjes afhelpen. Begin bij jezelf en buig je negatieve ervaringen om naar kracht. Het kan altijd nog erger moet je maar denken. Veel erger hoor.
Dit alles met die hele vette knipoog … natuurlijk.
Hoe ouder je wordt, hoe meer op jezelf gaat lijken (Bron: OMdenken).
Ik reageer eigenlijk nooit…..maar alles wat je in deze blog schrijft is precies zoals ik mij voel en denk.
Het is allemaal goed zoals het is, geniet van de dingen en mensen om je heen.
Leve het leven.
Mary
Dan is het dus heerlijk om te lezen. Ik schrijf dit zo veel mogelijk uit mijn hart.
Om nou op je 45e al te stoppen met leuke sporten en als een bejaarde te gaan wandelen gaat mij wel wat ver als verantwoordelijkheid nemen.
Misschien moet je op je 45e niet meer beginnen met intensief turnen maar als je dat al sinds je jeugd doet lijkt het me niet een probleem om er mee door te gaan.
Luisteren naar je lichaam is wat anders.
Ook bij het wandelen kun je een schouder of iets anders breken en afhankelijk worden. Zelfs als je gewoon door een gang loopt en stroffelt.
Tuurlijk heb je helemaal gelijk. Het gaat mij om een stukje bewustwording. Je ziet sommige vrouwen van 45 ook bij de weg lopen op een manier waarop je spontaan in huilen zou uitbarsten. Maar ik ben het vooral met je eens dat je moet luisteren naar je lichaam. Daar ben je oud genoeg voor …
Nou krijg ik associaties, die je waarschijnlijk helemaal niet bedoeld, bij deze zin: ‘Je ziet sommige vrouwen van 45 ook bij de weg lopen op een manier waarop je spontaan in huilen zou uitbarsten.’
Dat zijn de vrouwen die met een om het middel geknoopte trainingsjas langs de weg rennen met een blik alsof hun laatste uur geslagen is. Ga iets leuks doen denk ik dan. Waar je in ieder geval blij van wordt.
Goh deze reactie had ìk kunnen tikken! 🙂
Prestatiegericht sporten blijft leuk hoor! Maar overdrijven is ook een kunst en je moet wel rekening houden met wat langere hersteltijden na een intensieve training. Luisteren naar je lichaam, maar beseffen dat je nog lang geen bejaarde bent ook!
Als je het maar leuk vindt. Vroeger heb ik heel veel gesport; prestatiegericht. Na jaren verplicht op de bank zitten met allerlei breuken in voeten en benen raak je je kracht en je conditie kwijt. Luisteren naar je lichaam is het codewoord. Vorige week had ik een longontsteking. Advies van de huisarts (inclusief prednisonkuur) ‘luisteren naar je lichaam’.
Wauw… als dit m’n lot is ga ik dat absoluut bevechten. Ondanks de ‘dikke knipoog’ vind ik het nogal een statement.
Waarom moet je je favo sport ineens opgeven voor iets langzaams en truttigs? Ik ken genoeg 50/60’ers die gewoon met de mountainbike door het bos gaan en hun conditie goed op peil hebben. Vreemd advies. Volgens mij moet je dit individueel bekijken en wat voor de een werkt is voor de ander anders.
En pas je kleding aan? Wie bepaalt dat? Jij? De ‘omgeving’? Ik ken genoeg vrouwen die het bijvoorbeeld prima zouden doen in bikini, maar blijkbaar mag een vrouw van 35+ en/of een moeder dat al niet eens meer overwegen. (mannen daarentegen lopen en gewoon ranzig bij en dat is wat het is). Draag waar je je fijn in voelt en laten we ons eens wat minder druk maken over de ander. Bemoei je simpelweg met je eigen uiterlijk.
Diëten werkt niet. Nu niet en straks niet. Een gezonde levensstijl daarentegen kun je je hele leven volhouden en dan past af en toe een glas wijn en heerlijk (slechter) eten daar heel prima tussen.
Helemaal mee eens. Vooral dat stukje van die mannen. Die lopen gewoon half naakt buiten in de zomer. Inclusief vieze voeten en horrornagels. Iedereen moet vooral doen wat hij of zij zelf wil. Ook al zit je met een enorme kont en grijze haren op een mountainbike. Als je m’n blog volgt, snap je dat ik me juist niet druk maak om een ander. Die gezonde levensstijl is onontkoombaar. Door het diëten ben ik alleen maar zwaarder geworden. Maar ja … afvallen was vroeger gezond.