60 meter hoge kerktoren
Vodnjan (Dignano) ligt op een heuvel midden in velden met wijngaarden en olijfbomen. In de verte ziet het er schilderachtig uit. Wij hielden er een bekeuring en een slecht gevoel aan over. Helaas.
Vodnjan (Dignano)
… geen bekeuring
Vodnjan ligt zo ongeveer op 11 km van Pula en 40 km van Vrsar. Volgens de verhalen ontstond dit dorp uit de vereniging van zeven villa’s die samen vochten tegen het ruziënde Venetië.
Na een korte zoektocht parkeerden we onze auto in een rijtje van 3 auto’s. Geen verkeer te bekennen. Voor ons stond een HR kenteken (Hrvatska – Kroatië) en daarvoor werd de invaliden parkeerplek bezet gehouden. Op het plein stond een traktor met aanhanger voor het terras, midden op het marktplein, geparkeerd. Kortom: Veel ruimte en vrolijke gezichten. Hier zouden we straks nog wel even gaan zitten hadden we zo ingeschat.
Romeinen
sfeervol
Vervolgens lezen we (in het Capitool reisgidsen) een stukje geschiedenis. In de 2e eeuw voor Christus vestigden zich de Romeinen in het gebied Vicus Attinianum waar waarschijnlijk de naam Adignani, Dignano door is ontstaan. De bewoners (nu ruim 6000) hielden zich eeuwen lang bezig met landbouw, olijfolie en wijn. Geen slechte omgeving om een vakantiemiddagje in door te brengen. Het weer zat ons mee. Niet te warm, niet te koud.
geen lawaai en geen drukte
Uiteindelijk onderwerpt Vodnjan zich aan Venetië. Je ziet tijdens je wandeling onder andere diverse gebouwen in Venetiaans-Gotische stijl. Schitterend. Misschien her en der wat slecht onderhouden. Maar ach.
De gemeenteraad, bewoners en de lokale toeristenorganisatie doen erg hun best om van Vodnjan weer een toeristische trekpleister te maken. Rust en ruimte in het bijzonder, zonder massatoerisme in het hart van Istrië.
Historisch centrum
geplaveide paden
Je waant je terug in de tijd en kunt heerlijk dagdromen onder de schaduw van de enorme bomen. De geest van vroeger is nog te voelen. Smalle onregelmatige, geplaveide straatjes met prachtige doorkijkjes. Tussen de huizen lopen kronkelende voetgangerspaden die uitgesleten zijn door eeuwen lang gebruik. De gevels zien er kleurrijk en vrolijk uit. We voelden in dit heerlijke dorpje bijna een onontdekte, cultuurbom. Het centrum is voetgangersgebied; de straten zijn soms zo smal dat er nauwelijks een fietser doorpast. Ietwat overdreven misschien. Maar ik was blij want de uitgesleten straten zijn voor mij potentieel val-gevaarlijk.
Bekeuring
50% korting ter plekke
Langzaam lopen we terug naar het marktplein met een indrukwekkend gemeentehuis. In ons blikveld zien we twee in het lichtblauw geklede mannen naast onze auto staan. Ze schrijven tot onze grote schrik. De pas er in en in het Engels vragen waarom we in de vredesnaam een bekeuring (geplakt op de voorruit) krijgen. Na een onduidelijk en onsamenhangend verhaal blijkt dat deze plekken gereserveerd zijn voor politie, brandweer en andere hulpdiensten. Het enige dat wij zien is een wit bord met een tekst in het Kroatisch. Geen discussie mogelijk. Als we uitleggen dat wij geen Kroatisch kunnen lezen wordt er minachtend naar ons gekeken.
Omdat we bij de plaatselijke bank betalen (allemaal op hetzelfde pleintje) krijgen we, volgens instructies, korting op de bekeuring. We zijn boos, ontredderd en voelen ons genaaid. De auto voor ons heeft geen bekeuring, de auto die later op ons plekje staat ook niet.
Bank
… dit bord stond er zeker niet
Ons Nederlands hart spreekt en we gaan voor de korting. In plaats van 500 Kuna hoeven we maar 250 Kuna (ruim 35 euro) te betalen. Op de vraag of we dit kunnen pinnen wordt alleen met de wenkbrauwen bewogen. Minachting straalt over de balie. Hier is geen pin. Na onze opmerking dat we bij een bank zeker een pinautomaat verwachten wordt er weer minachtend naar ons gekeken. Volgens ons is de grens bereikt. We houden ons maar wijselijk stil. De bankmedewerkster vraagt welk bedrag we willen betalen … hier lopen we weer het risico genaaid te worden dus. Gemeen? Achterbaks? Jazeker. We geven aan dat we 250 Kuna willen betalen. Na het invullen en ondertekenen van diverse formulieren kunnen we dan contant betalen. Het geld verdwijnt in een speciale la. De ‘hoe-naaien-we-toeristen’ la waarschijnlijk.
Feestje
super smalle straatjes
Het feestje vieren we dus in een andere plaats. We begrijpen per direct waarom de terrassen leeg zijn in het centrum van Vodnjan. Na massale naaipartijen van dit soort, laat niemand zich nog vrolijk verwennen op een terrasje. Slechte reclame spreekt snel om zich heen. De eigenaar van het terras op het marktplein is vast en zeker geen lid van de lokale naaibende van Vodnjan. Als je je e-bike parkeert krijg je vast een prent op je fietstas. Wees gewaarschuwd.
Wij hebben er een kater aan overgehouden. Zeker geen aanrader. Wordt vervolgd …
Tja, ik begrijp dat je er een slecht gevoel aan kan overhouden, maar bedenk dit: in de meeste landen zijn de verkeersborden enkel in 1 taal. Zo is er bij ons in de buurt een zone waar enkel bewoners mogen parkeren. Enkel in het nederlands aangeduid natuurlijk (we wonen in een zeer toeristische stad in Belgie). Je wil niet weten hoeveel buitenlanders er daar al een boete hebben gekregen.
Tja, niet eerlijk? Misschien, maar ze kunnen ook niet speciaal borden voor de toeristen alleen maken, toch? Alleen is de manier waarop er met jullie werd omgegaan echt niet ok.
Ik denk dat we meer naar internationale symbolen moeten om dit soort problemen te voorkomen. We hebben te goeder trouw ons best gedaan om de regels toe te passen en voelen ons des te meer ‘verkeerd’ behandeld. Mede omdat de rest van de auto’s niet bekeurd werd. Praten had geen zin. Ze wisten niet hoe snel ze zich uit de voeten moesten maken.
Hier op de Balkan is het normaal dat als je een bekeuring meteen betaald je dan maar de helft hoeft te betalen. Ook bij mijn bank(en) kan ik binnen niet pinnen . Cisca Servie
Maar dat is toch wel bijzonder? Stel je voor dat je toevallig niet naar de bank kunt … dan kost het je een keer zo veel. Het ging ons meer om het idee dat wij als buitenlander bekeurd werden en de rest niet.
Wij hebben dit in Tongeren BE meegemaakt. Alle nederlanders een bekeuring. Auto weggesleept achter een gesloten hek gezet. 179 euro boete.
Samen met andere nederlanders in een auto daar naar toe gebracht. Eerst betalen toen ging het slot van het hek.
Er was nergens aan te zien dat we daar niet mochten parkeren.
Wij voelden ons ook genaaid.
Bijzonder he dat ze dit doen. Ze willen graag toeristen aantrekken maar proberen je op deze manier ondertussen te besodemieteren. Dat je op die plek niet terugkomt zal hun dus een zorg zijn.
Ik begrijp er niets van. Zou dit cultuur zijn? Zijn ze chagrijnig door ons gedrag? Wij zijn natuurlijk wel erg direct en open.