Travemünde. De mooiste ‘dochter’ van Lübeck. Het ligt aan beide zijden van de monding van de rivier de Trave in de Lübecker Bocht. De eigenlijke stad ligt aan de westzijde van de Trave, het gedeelte ten oosten van de monding staat bekend als de Priwall.
Travemünde
Dit kleine stadje is ooit aangelegd door Hendrik de Leeuw (leuke naam …). Travemünde kreeg in 1317 stadsrechten. Sinds 1802 werd het een badplaats (inclusief prachtige promenade). Niet alleen brede stranden maar ook een belangrijke veerboothaven aan de Oostzee. Je zou het een beetje kunnen vergelijken met Scheveningen of Vlissingen; maar dan veel kleiner en minder mondiaal. Het oude centrum is niet kapotgebombardeerd dus nog helemaal in tact. Autovrij; dus heerlijk om te wandelen langs de vele winkeltjes en te genieten van een terras. De stad kreeg extra bekendheid door het boek van Thomas Mann (De Buddenbrooks).
Als het droog is kun je lekker over de enorme boulevard (Vorderreihe) wandelen. Huur eens een zogenaamde ‘Strandkorb’ en geniet van het uitzicht. Toen wij er waren (september) werden deze ‘Korben’ opgeruimd (honderden). Als je maag begint te knorren kun je met de veerpont oversteken naar de Priwall of wandel langs de vuurtoren (van 1539; de oudste van de Duitse Oostzeekust), richting de Vorderreihe (winkelgebied met restaurants, cafés en andere eetgelegenheden). Vervelen lukt echt niet.
Appartementen ‘High End’
Ons appartement (3e verdieping) bevond zich aan deze betoverende baai aan de Lübecker Bocht, op de plek waar de Trave in de Oostzee uitmondt. Het uitzicht was adembenemend. Links de betoverende Oostzee, in het midden De Lübecker Bocht. Bakkerij voor de deur. Voor ons een fascinerende combinatie van historische havenarchitectuur en betoverende uitzichten. We hebben genoten van de relaxte Baltische levensstijl. Ook buiten het seizoen was het hier behoorlijk druk. Iedereen is grondig, netjes, streng en erg vriendelijk. Naast het appartement staan nog twee enorme hotels, inclusief een spa. Als je uitgebreid wilt kuren kun je natuurlijk in het indrukwekkende ‘Kurhaus‘ of in het Atlantic Grand Hotel terecht. Dat ligt iets naar achteren; meer gericht op het strand.
De badplaatsjes (Niendorf, Timmendorf) aan de kust zijn echt de moeite waard om te bezoeken. Ook hier vis vers te koop en veel ruimte om prachtige wandelingen te maken.
Vissershaven
In de vissershaven liggen (hoe kan het ook anders) vissersschepen. Niet zo veel maar vanaf dit gedeelte heb je weer een mooi uitzicht over de Trave. Grote en super grote veerboten liggen aan de kade (Skandinavienkai). Rustig wachtend, om uit- en ingeladen te worden. Meestal een kleurencombinatie van blauw en wit. Soms met een prachtige tekening op de boeg maar soms met het roest langs de ramen. Deze imposante veerboten varen met rustig lopende dieselmotoren, vanaf hier over de Baltische Zee naar Finland, Estland, Litouwen en Zweden. Liepaja, Trelleborg, Klaipeda, Helsinki & Malmo. Soms met veel passagiers en sommigen vervoeren vooral vrachtwagens. Maar liefst 54 afvaarten per week. Vaartijden tussen de 7 en 29 uur.
De talrijke visrestaurants aan de wandelpromenade serveren verse vis uit de visafslag. Je kunt overal neerstrijken en genieten van het uitzicht en/of de verse vis (of andere lekkere Duitse gerechten). Soms meert een enorm cruiseschip of een tall ship aan bij de Ostpreussen Quay. Niet toen wij er waren. We zagen af en toe wel een mooi oud (houten) zeilschip, de stoere loodsboten en zelfs een ‘piratenschip’. Te veel om op te noemen. Wij krijgen hier nooit genoeg van.
De Passat
Aan de overkant ligt de Passat (windjammer) voor anker; een voormalig koopvaardijschip. Dit zeilschip met vier masten dateert uit 1911. We hadden mazzel dat het schip nog open was voor publiek. Zo aan het eind van het seizoen worden steeds meer faciliteiten ingeperkt. Logisch ook. Wij kwamen er tot onze schrik achter dat de voetgangersveerpont ons niet terug bracht na een lekkere maaltijd op de Priwall. Gelukkig lag de autoferry op loopafstand.
Hoewel de Passat nu geen zware vrachten meer over open zee hoeft te vervoeren, herinnert dit elegante schip ons aan de tijd dat ze met windkracht 10 hoge golven trotseerden. Naast een gepassioneerd verhaal van diverse vrijwilligers zijn er tal van foto’s die je een indruk geven hoe het was om te dienen aan boord van wat op dat moment gold als een state-of-the-art koopvaardijschip.
Met veel interesse gelezen en ook de kaart op Google erbij gepakt. Een deel van de wereld waar ik nog nooit geweest ben. Ik ga me er eens wat meer in verdiepen en misschien ook wel een keer die kant op. Dank voor de informatie Herma!
Graag gedaan. Onverwacht leuke plekjes.