Overstromingen in Limburg, Valkenburg, België en Duitsland

Overstromingen.  Wat een verschrikkelijke natuurramp. Ver van Groningen en voor ons gevoel heel dichtbij in Nederland. Hoog water in de rivieren, smeltend sneeuw uit de bergen in combinatie met heel veel neerslag. Hoe kan het met al onze kennis en gemaakte investeringen nog zo fout gaan?

Overstromingen

overstromingen

Met name de laatste jaren hebben we veel overstromingen. Dijken die het teveel aan water niet meer aankunnen en dan overstromen. In Duitsland, Engeland en de rest van de wereld zie je dat er de laatste jaren veel wateroverlast is geweest. Allemaal extreem weer, heel veel neerslag in korte tijd. Groningen ligt onder zeeniveau. Áls de dijken doorbreken zou dat dus een grote dreiging voor ons (kunnen) zijn. Dat besef je, als deze week de beelden op de televisie en internet te zien zijn. Mensen die tot hun middel in het water staan in volledig geruïneerde huizen. Mensen die verdrinken. Auto’s die meegesleurd worden in kolkende rivieren.  Wij staan op een afstand te kijken naar een soort horrorscenario. Het grijpt me aan; ik zit met een behoorlijke brok in de keel naar de televisie te kijken kan ik je zeggen. Het zijn filmbeelden die je niet bij elkaar kunt fantaseren.

Nederland

watermanagement

Ik dacht dat wij altijd het sterkste (knapste, intelligentste) van Europa waren als het op de afvoer van water aankomt. Wij Nederlanders worden toch regelmatig naar het buitenland uitgezonden om daar onze kennis en ervaring in de praktijk te brengen zodat mensen beschermd zijn tegen het wassende water.  Watermanagement heet dat volgens mij. Onze fantasie,  zo tijdens een autoritje gistermiddag, was dat er veel gebieden ontbost worden, veengronden inzakken, er veel nieuwbouw is (verstedelijking met veel beton en bestrating) en dus weinig natuurlijke afvoer van water meer is. Opwarming van de aarde (extreme regenbuien en langdurig natte periodes) is natuurlijk ook een grote boosdoener. Het één niet slechter dan het ander maar wel een foute combinatie van factoren als het op de afvoer van water aankomt.

Voorkomen kost misschien wel heel veel geld

slachtoffers

Waarom heeft dit kunnen gebeuren vraag ik me af. We hebben zo veel maatregelen tegen overstromingen. Dijken, dammen en duinen, waterkeringen en een hoogwaterbeschermingsprogramma (Deltaprogramma). Heel veel knappe koppen die zich bezighouden met watermanagement. Veel nieuwe veiligheidseisen. Computers die de waterafvoer vanuit de bergen toch best wel redelijk kunnen berekenen mag ik aannemen. We betalen samen om de dijken en de duinen te versterken. Slachtoffers mogen er dan toch zeker niet vallen. In Nederland hebben we tot nu toe niet één slachtoffer hoeven betreuren maar in Duitsland en België zeker wel. Maar het waterprobleem in Duitsland, België en Nederland hoort onder de paraplu van de Europese Unie. Samenwerken dus. Waarom is het daar dan toch zo verschrikkelijk fout gegaan?

Peter R de Vries

saamhorigheid

Huilende mensen tussen de puinhopen. Geen kleren meer, geen tastbare herinneringen, geen warm en veilig bed waar je ’s avonds kunt slapen. Ondergelopen snelwegen. Militairen die helpen, politie, brandweer en ambulances die vanuit heel Nederland onderweg zijn naar het zuiden.  Saamhorigheid; we helpen elkaar.  Praten en overleggen dat leren we in onze opvoeding. We discussiëren en maken desnoods ruzie. Zo hoort het.

We beroven elkaar niet van het leven door een kogel door iemands hoofd te jagen. Laf en achterbaks.  #peterrdevries.

Watersnoodramp 1953

watersnoodramp

Niemand had blijkbaar kunnen bedenken dat er in een korte tijd veel water kon vallen. Statistisch gezien een kans van 1 op 100. Toch is er dus een kans dat waterbekkens vollopen en dat het water een andere uitweg zoekt. Genadeloos kolkende rivieren langs huizen, over weilanden door dorpen en steden. Alles verslindend; want water is sterk. Het sleurt huizen (en diepgewortelde bomen) mee waar de bewoners nog in hun kelders waren of vluchtten op het dak. Als je de watersnoodramp van 1953 hebt meegemaakt en je dit nog een keer ziet gebeuren, krab je jezelf zeker achter je oren. Moet het dan eerst verschrikkelijk fout gaan voordat er miljarden vrijgemaakt worden om deze mensen beter te beschermen? Ik snap het gewoon niet. Die miljarden moeten nu sowieso toch uitgekeerd worden aan de mensen die hier zo de dupe van zijn geworden. Afgezien van de (onbetaalbare) geestelijke schade die duizenden mensen opgelopen hebben.