Boos. Ben ik ongeduldig of heb ik ‘gewoon’ een kort lontje? Ik vraag het me wel eens af. Soms wil je heel erg op iemand anders lijken. Die heeft dan de wijsheid in pacht. Rustig en vooral geduldig en goed luisterend.
Boos
Boosheid is vaak een reactie op onrecht en onmacht. Zegt men. Boos zijn hoort tot één van de vier basisemoties. Ik heb (gelukkig) geen last van woedeaanvallen of blinde vlekken voor m’n ogen hoor, begrijp me goed. Heb soms ook juist het gevoel dat het me energie geeft om dingen voor elkaar te krijgen. Positief dus. Beetje een adrenalinekick-achtig gevoel. Kort verhaal lang: Mijn boosheid ontstaat vaak bij een ultiem gevoel van onrechtvaardigheid en is dan een negatieve emotie. Vooral bij het stukje machteloosheid.
Kinderachtig
Soms vraag ik me echt af waarom ik bij sommige mensen zo snel boos ben. Ik vind het vaak makkelijk en kinderachtig van mezelf. Heb er op zo’n moment ook nog eens geen moeite mee om redelijk direct te zijn. Thuis ben ik niet snel (bijna nooit) boos. Hier is alles rustig en P. is de meest lieve en fijne man die ik me ooit had kunnen wensen. Maar soms overkomt het me dat ik boosheid en frustratie voel opkomen. De zaterdag voor Moederdag bijvoorbeeld in de supermarkt. Overladen vol. Allemaal op hetzelfde moment boodschappen doen. Zou de Jumbo dit zien en waarom doen ze er niets aan? Maar ik ben ook boos op de president van India die voor zichzelf een enorm huis laat bouwen terwijl zijn bevolking crepeert op straat. In een roddelblad waar slechte dingen over de vader van Maxima worden geschreven. Waarom grijpt niemand in?
Waarom blijk ik niet lief en aardig en waarom ontbreekt het me aan incasseringsvermogen? Ik was nieuwsgierig naar de achterliggende reden.
Ervaringen uit het verleden
Mensen die continu boos zijn, denken dat ze niet goed genoeg zijn voor deze wereld of voor bepaalde mensen. Meestal door een ervaring uit het verleden. Door je ouders (lees: opvoeding) of door een traumatische ervaring. Vaak gaat het, om wat ze zo mooi zeggen een ‘emotionele wond’. Op latere leeftijd kan die wond pijn gaan doen of zelfs gaan etteren. In het artikel lees ik dat het negeren van deze ervaring, zorgt voor angst om afgewezen te worden. Stoer van buiten en onzeker van binnen; denkende dat je alleen liefde krijgt als je het verdient. Dat is natuurlijk niet zo. Je bent niet perfect, want dat is niemand. Eigenlijk ben je dus heel kwetsbaar. Het blijkt dat het tonen van verdriet moeilijker is dan je verschuilen achter boosheid. Ik zal eens bij mezelf te rade gaan. Hoe liggen deze zaken bij mij? Lastig en complex.
Zonnetje in huis
Hoe wordt ik in (bijna) alle situaties het zonnetje in huis? Accepteren dat je beschadigd bent en zoeken naar het gedeelte van jezelf dat angst veroorzaakt denk ik nu. Wat maakt het dat ik ooit zo niet-respectvol behandeld ben. Welke situatie of welke gebeurtenis maakt me zo boos? Ik dacht dat het mijn karakter zou zijn maar misschien is het aangeleerd gedrag. Toch wil geen oude, verbitterde zuurpruim worden en me juist het tegenover gestelde gedrag eigen maken.
Herken jij je in mijn verhaal? Wat doe jij op zo’n moment?
Tips:
- Sommige mensen reageren achteloos en weten niet wat voor effect hun uitspraken op jou hebben. Neem ze dat dan ook niet kwalijk.
Als je boos wordt, merk je dat het probleem niet oplost. De situatie blijft hetzelfde.- Luister naar feedback van anderen en doe het niet af met ‘ik ben nu eenmaal zo’. Praat van je af in de ik-vorm. Zeg wat bepaalde opmerkingen met je doen. Erken je eigen gekwetstheid.
- Op wie ben je boos? Probeer de ander te vergeven. Ook al is het lang geleden. Op die manier vergeef je ook jezelf. Spreek het regelmatig hardop uit of schrijf het van je af.
Ik ben niet zo vaak of zo snel boos. En als ik het al ben dan is het op mezelf en niet op anderen. Ik heb dan iets doms gedaan. En als dat niet meer terug te draaien is en het is voorbij, dan heeft het geen zin om boos te blijven. Ben het dan vaak ook maar even.
Anderen mogen meer van mij dan ikzelf. Als anderen me niet voor de voeten lopen, dan vind ik veel prima. Denk ook vaak dat als ze iets ‘doms’ (in mijn ogen) doen, dat ze gewoon de nacht ervoor niet goed hebben kunnen slapen. Goed slapen voorkomt nu eenmaal domme fouten.
Dat ben ik helemaal met je eens. Ik slaap regelmatig slecht en merk dat ik dan niet scherp ben. Over dat boos worden vond ik het mooi om te lezen. Niet zo snel boos. Heerlijk. Ik ben me er wel van bewust en doe iedere dag mijn best om een zo aangenaam mogelijk mens te zijn. Goed streven toch?