Als vijftigplusser maak je veel mee. Mijn kinderen de deur uit; plotsklaps raak ik mijn baan kwijt. In mijn zoektocht naar een nieuwe, andere baan en een compleet ander leven, wil ik jullie daarom bloggend meenemen. Als vrouw, echtgenote, moeder, vriendin en dochter.
Westerbroek
Voor het jaar 1200 vestigden zich weideboeren in Westerbroek. ‘Broeck/Broke’ verwijst naar de laaggelegen, moerassige landerijen die er lagen. De vroegere veendijk in Westerbroek
(Borgweg) is verschillende malen doorgebroken, waardoor het dorp regelmatig onder water liep. Deze watersnood vormde een impuls voor de aanleg van zware zeedijken, waaronder de Trekweg langs het Winschoterdiep. Het dorpje lag oorspronkelijk in een veengebied met een aantal meertjes dat in 1627 door de stad Groningen werd gekocht.
Westerbroek groeide vanaf 1771 uit tot een langgerekt dorp. Veel veenmeertjes rond het dorp ontstonden door het baggeren van veen. De rand van het veen werd afgeplagd zodat het veen de lichtere bestanddelen verloor bij het afzinken. Vervolgens slibden deze meertjes in de loop van de tijd weer dicht. Westerbroek kent een rijk verenigingsleven. De bewoners zetten zich in voor het behoud van de leefbaarheid en de natuur. Mijn herinneringen zijn het meest gevormd door de logeerpartijen bij opa en oma. Kastanjes zoeken, hutten bouwen, zuurkool eten en fruit plukken uit de tuin van opa. Met de hele familie schaatsen kijken. Zwart wit natuurlijk. Mijn leven startte in 1963 op een hete Pinksterzondag.
Scheepsbouw
Begin 20e eeuw kende Westerbroek levendige scheepsbouw langs het Winschoterdiep. Daarom kende Westerbroek zo tot 1950 een levendige middenstand met kruidenierszaken, bakkers, slager, slijter, schilders, kapper en een fietsenmaker. Samen met mijn ouders ging ik vaak naar een zijwaartse tewaterlating. Iedere keer weer een spektakel. De snelweg werd tijdelijk afgesloten en menig toerist kreeg natte voeten. Later ging ik met mijn eigen kinderen.
Hoogezand
Treinkaartje van vroeger. bron: marieke van den houten
Al snel na de geboorte van mijn broer verhuisden mijn ouders naar een ruime doorzonwoning in een nieuwe wijk in de gemeente Hoogezand-Sappemeer. Iedereen welbekend van de aardrijkskunde lessen. Aletta Jacobs studeerde als eerste vrouw aan de Rijksuniversiteit in Groningen. Naar haar werd een scholengemeenschap in Hoogezand vernoemd. Mijn vader werkte vanaf de start in 1963 bij het glasvezelbedrijf Silenka (nu PPG); gevestigd aan het Winschoterdiep. Hoogezand is een complete gemeente. Langgerekt aan de A7 met veel voorzieningen; scholen, sport, openbaar vervoer en medische voorzieningen. Sappemeer herbergt de oudste, ambachtelijke werf in de Veenkoloniën; inmiddels Rijksmonument en museum. De hellingschuur is van 1800 en de dwarshelling van 1921.
De families Hooites en Beukema bouwden rond 1870 een strokartonfabriek. Het stro wat overblijft na het telen van graan, is een goede grondstof voor karton. Op de wereldtentoonstelling in Parijs presenteerde de heer Beukema vol trots kartonproducten. De eerste treinkaartjes werden van dit typisch Noordelijke product gemaakt (bruin voor tweede klas en groen voor eerste klas). Al bijna anderhalve eeuw hebben de aardappelmeel- en kartonindustrie dus een belangrijke plaats in het bedrijfsleven van Hoogezand-Sappemeer. In 1970 stapt men over van stro naar oud papier als grondstof. Van plaatselijke fabrieken naar grootscheepse internationale export.
Winschoterdiep
De gemeente maakte vroeger deel uit van het gebied het Gorecht dat bestuurd werd door de stad Groningen. De rest van de huidige gemeente bestond uit woeste gronden. Na de ontginning van het hoogveengebied ten zuidoosten van de stad Groningen werd er een kanaal gegraven om van daaruit het gebied te ontginnen en turf te steken. Op 26 maart 1628 voer het eerste schip door dit ‘oude’ Winschoterdiep, dat nu grotendeels gedempt is. Dit moment wordt gezien als het officiële ontstaan van de gemeente HS. Het kanaal liep vanuit Groningen in de richting van het ‘Sappe Meer’, ook wel ‘Duivelsmeer’ genoemd. Bij het graven van dit diep stootte men op een hoger gelegen zandstrook, het ‘Hooge Sant’. In mijn geboortejaar was het Winschoterdiep tijdens de Elfstedentocht in Friesland, bevroren.
Werkgelegenheid
Door de opkomst van de aardappelmeel- en strokartonindustrie (zie alinea over Hoogezand) groeiden Hoogezand en Sappemeer flink. Aan de oevers van het Winschoterdiep werden en worden kleine zeeschepen gebouwd. Hoogezand en Sappemeer groeiden steeds meer met elkaar. Uiteindelijk in 1949 samengevoegd tot één gemeente. In de loop van de jaren groeide Hoogezand-Sappemeer uit tot een belangrijk werkgelegenheidscentrum. Vooral na 1960 ging de ontwikkeling snel en vestigden zich bedrijven uit Amerika (Silenka – nu PPG) en Zweden (bijvoorbeeld SAPA en SCA/Essity – vroeger Mölnlycke).
Harkstede
Ik woon nu in Harkstede. Vijftigplusser inmiddels. Getrouwd met een fantastische man. We wonen aan het water; Borgmeren in Harkstede. De naam van Harkstede komt waarschijnlijk van Haarkes Stee (de boerederij van Haarke). In 1821 telde het, toen nog zelfstandige dorp, 874 inwoners. Nu is het meer een forensengemeente van de stad Groningen. Op dit moment wonen er meer dan 3300 inwoners. Een actieve, sportieve en gezellige dorpsgemeenschap.
Kinderen
Inmiddels heb ik twee prachtige volwassen kinderen die ieder hun eigen weg vinden in deze wereld. Eigenlijk gewoon een trotse blije moeder. Af en toe samen eten, af en toe naar het theater. Ik houd ontzettend veel van ze; meer dan ik ze ooit kan uitleggen. Niets is vanzelfsprekend. We delen lief en leed.
Hobby’s van deze vijftigplusser
Autorijden, koken en het verkennen van wijngebieden in Europa. Denk hierbij aan beroemde streken in Frankrijk (Elzas, Bourgogne, Loire), Duitsland (Eifel, Moezel, Rijn) en Italië, bijvoorbeeld Zuid Tirol (Strada del Vino). We rijden het liefst in een bijzondere auto; met passie. Met deze auto’s ondernemen we dan ook vaak prachtige tochten. We genieten ook van de natuur, muziek, een mooie film of kunst en cultuur. Al deze kennis maakt ons leven intenser en rijker.
Geef een antwoord