De waarheid is nooit precies zoals je denkt dat hij zou zijn (J. Cruijff)

Tegenstellingen doen je helaas beseffen dat je leeft

tegenstellingen zwart wit roosTegenstellingen. Ik heb een week vol tegenstellingen achter de rug. Negatief en positief; verdrietig en vrolijk. Deze tegenstellingen zijn eyeopeners en leren je het leven vanuit een ander perspectief te benaderen. Met de neus op de feiten. Dagelijkse dingen die soms zo vanzelfsprekend zijn, hebben dan meer inhoud en diepgang.

Begrafenis

in loving memoryZaterdag was ik naar de begrafenis van een jonge jongen. Tijdens de plechtigheid vertelde zijn moeder over haar intense band met haar zoon, het laatste gestuurde appje en hoe hij haar leven had verrijkt. Naast haar stond de kist met daarom heen een zee van bloemen. Zijn favoriete muziek maakte het persoonlijk. Het kwam allemaal zo dichtbij. Hij was altijd opgewekt, lief en zorgzaam. Ze was kapot en verslagen en sprak haar zoon voor de laatste keer toe. Ze stond er ook nu; voor hem. Gebroken en tegelijkertijd ontzettend sterk. Hij was door een auto-ongeluk op zo maar een zaterdagavond, uit het leven gerukt. Vaak had ze tegen hem gezegd: ‘ik hou van jou’. Liefdevol en plagend. Voor hem soms tot vervelens toe. Nu moest ze hem laten gaan. Gedwongen.

Trillende remschijf

vieze teddy beer op een bankjeAfgelopen week zat ik te zeuren over de auto. Lekkage in de kofferbak, een metertje die het niet goed deed en een trillende remschijf. Chagrijnig werd ik er van. In diezelfde week keken we toevallig naar de serie ‘Fort Oranje’. Het ging over mensen die door allerlei omstandigheden diep in de problemen gekomen waren. De bewoners van Fort Oranje. Ze hadden geen stroom, soms zelfs geen water. Meisjes van 14 die zichzelf prostitueerden. Ze wonen daar in een verrotte stacaravan tussen de weetplantages. Sigaret in de mond en nauwelijks in staat om (in het Engels) te vertellen wat ze hier nu precies wilden gaan doen.

fort oranje vervallen caravansDe bewoners van deze ‘krottenwijk’ waren niet  chagrijnig door een trillende remschijf of water in de kofferbak. In dit woonwagengetto (krottenwijk of camping?) stroomde het water regelmatig door het plafond de kamer in. Met als gevolg grote schimmelplekken op de muur. Ongezond en gevaarlijk. Net als de kapotgeslagen ramen, open stopcontacten en vieze knuffels. Aangrijpende (vooral depressieve) verhalen. Een triest leven zonder perspectief; vol tegenstellingen.

Tegenstellingen in het leven

wolken en zonTijdens de uitvaart stond het leven even stil in het kleine dorpje in het Hoge Noorden. Niets leek nog belangrijk. Verkeersregelaars gaven ons vriendelijk instructies waar we de auto moesten parkeren. Collega´s en klasgenoten kwamen met busladingen vol.
Het leven kreeg ineens een opvallende glans toen ik op het kerkhof stond. Zonnestralen probeerden zich achter de wolken te verstoppen. Het leek alsof de zon ook een stapje terug deed op deze verschrikkelijke dag.
Mijn hart is ook een beetje gebroken. Als moeder kun je je geen leven voorstellen zonder je kinderen. Wat kent het leven toch tegenstellingen. Kon ik maar iets veranderen aan deze verschrikkelijke situatie. Een moeder bij het graf van haar zoon. Hoe moet ze nu verder? Eenmaal terug in de auto laat ik mijn tranen de vrije loop.

Op de vraag waarom zal nooit antwoord komen. Ook niet na duizend jaar intensief piekeren. Besef me weer eens dat kinderen en de dood een bizarre, onmogelijke combinatie zijn. De relaties met de mensen waar ik zielsveel van houd geven mijn leven inhoud en kleur. Zij geven mij positieve energie en accepteren me zoals ik ben.

Verjaardag

elfstedenstad hindeloopenZondags (in hetzelfde weekend) vieren we de 80e verjaardag van mijn schoonvader. Samen met kinderen en kleinkinderen gaan we daarom naar Hindeloopen. Daar groeide hij op. We genieten van de ondeugende sprankeling in zijn ogen als we herinneringen ophalen. Zijn gezicht is door het leven getekend. Hij is oud en fragiel. We drinken koffie en praten over onze geplande vakanties. We lachen over het aan hem gegeven boek van Hendrik Groen. Heftige emoties en tegenstellingen in mijn leventje deze week.

Gelukkig zijn is een vaardigheid die je kunt en moet leren. Geluk is voor mij tevreden zijn met het huidige moment. Ik leef nu. Sommige ervaringen wil ik vermijden en sommige ervaringen zou ik graag oneindig vaak willen herhalen. Helaas leer ik dat de dag niet zonder de nacht kan bestaan. Het zijn tegenstellingen en de mens denkt in tegenstellingen. Ik kan niet vertrouwen als ik geen angst heb gekend. Jeugd bestaat niet zonder ouderdom en zonder eb is er geen vloed.

 

Liefde doet de wereld niet draaien maar zorgt er wel voor dat de rit de moeite waard is…

5 reacties

  1. Flien

    Ede Staal zong het ook al :
    ‘t Het nog nooit, nog nooit zo donker west
    Of ‘t wer altied wel weer licht.

    Soms is het leven een beetje dood gaan waardoor er ruimte komt om ook weer een klein beetje opnieuw geboren te worden. Als je er niks van leert is het tenslotte voor niks geweest……

    Prachtig artikel Herma!

  2. Esther

    Ben weer stil, en dat was ik al een tijdje.

  3. Miriam

    Het is je gelukt:
    Ik ben er stil van.

    Compliment Herma wat prachtig verwoord.

  4. Bouk

    Vreselijk wat er gebeurd is met die twee kinderen….Mijn dochter zat bij het meiske op school, ze was zo van slag…Ik woon vlakbij waar het gebeurd is…als je dan de plek voorbij rijdt….kippenvel hoor…. Het kan zomaar ineens voorbij zijn….

  5. Martine

    Wat ik gaandeweg geleerd heb dat het altijd en en is. En het leven is soms vreselijk moeilijk en er altijd iets wat je er weer bovenop helpt. En ja je kan weer lachen ook als je een kind verliest en nee het slijt nooit helemaal. Triest verdrietig dat dit gebeurde!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

© 2024 Vijftigenmeer

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑